۱۳۸۸ فروردین ۱۰, دوشنبه
چرا رسانه ملي در اين روزها شاد نيست؟
امسال نه تنها لحظه تحویل سال را رسانه ملی به گونه‌ای برگزار کرد كه بسیاری از بینندگان را آزرده ساخت، بلكه برنامه‌های نوروزی این رسانه تأثیرگذار و فراگیر تا امروز از رنگ و بوی بهار، شادی و طراوت برخوردار نبوده است.
در حالی كه انتظار می‌رفت با توجه به همزمانی روزهای نوروز امسال با جشن‌های ولادت پیامبر اكرم (ص) و امام جعفر صادق (ع) رنگ و بوی شادتری در برنامه‌های صدا و سیما شاهد باشیم، گزارش‌های دریافتی، بیانگر آن است كه این انتظارات برآورده نشده است.
بسیاری از مردم، هنگامی پای سفره‌های هفت‌سین منتظر شنیدن پیام آغاز سال نو و آهنگ شاد ویژه آغاز سال و شلیك توپ از شبكه‌های گوناگون سیما بودند، برای لحظاتی گمان کردند، مشكل فنی صداها را قطع کرده و گویندگان موفق به اعلام آغاز سال نشده‌اند، غافل از آن‌كه برای چندمین سال متوالی، مشمول بی‌سلیقگی برنامه‌ریزان لحظه تحویل سال شده و شادمانی لحظه آغاز سال را از دست دادند.
برنامه‌های سرگرم كننده سیما نیز در 9 روز گذشته، شاهد افت كیفیت به ویژه از حیث شادی و پراكندن روح امید و سرسبزی و آغاز سال نو بوده‌اند.
دكتر دادخواه، عضو هیأت علمی دانشگاه شهید چمران، با فرستادن یادداشتی به «تابناك» به همین موضوع اشاره نموده و می‌نویسد: «در تعطیلات عید نوروز و آغاز سال نو که گروه‌های بسیاری از مردم در خانه نشسته‌اند و بخشی از وقت خود را به دیدن برنامه‌های سیما می‌گذرانند، انتظار می‌رفت، برنامه‌ریزان و برنامه‌سازان رسانه ملی با پیش‌بینی و بهره گیری از تجربه‌های سال‌های گذشته، برنامه‌های شاد و فرح بخشی را برای جمعیت بینندگان، فراهم کنند، ولی افسوس که چنین نشد و پیش‌فرض‌های سیاست‌گذاران سیما و ملاحظات غیر موجه و نادرست برنامه‌سازان آن، سبب شد تا برنامه‌های نوروز 88 مانند برنامه‌های سراسر سال، فاقد روح شادی بخش و نشاط‌آور شود.»
این استاد دانشگاه در ادامه با برشمردن پیش‌فرض‌ها و ملاحظاتی كه چنین روندی را در رسانه ملی رقم زده است، هشدار می‌دهد: هزینه سنگین چنین کارهایی بنا بر این پیش‌فرض‌ها و ملاحظات نادرست، جز کاستن از شمار بینندگان سیما و افزودن بر شمار استفاده کنندگان از برنامه‌های ماهواره‌ای و در تقابل نشان دادن ارزش‌های انقلاب و اسلام با «شادی و شیرینی» چیز دیگری نیست.
وی آنگاه می‌پرسد: آیا به راستی فرزندان سیاست‌گذاران و برنامه‌سازان سیما، همین برنامه‌ها را نگاه می‌کنند؟ آیا سیاست گذاران و برنامه‌سازان سیما، این برنامه‌ها را از سر رفع تکلیف و ناچاری می‌سازند یا به محتوای آن اعتقاد نیز دارند؟
آیا ارزیابی علمی و نظرسنجی بی‌طرفانه‌ای درباره میزان تأثیرگذاری این برنامه‌ها، از سوی یک مؤسسه مستقل تاکنون انجام شده است؟
پاسخ به پرسش‌های بالا، می‌تواند تا اندازه‌ای مقدمه بررسی و خرده‌گیری سازنده از این رسانه را فراهم آورد و میزان پذیرش مردم از برنامه‌ها را بیشتر کند.
در حالی كه انتظار می‌رفت با توجه به همزمانی روزهای نوروز امسال با جشن‌های ولادت پیامبر اكرم (ص) و امام جعفر صادق (ع) رنگ و بوی شادتری در برنامه‌های صدا و سیما شاهد باشیم، گزارش‌های دریافتی، بیانگر آن است كه این انتظارات برآورده نشده است.
بسیاری از مردم، هنگامی پای سفره‌های هفت‌سین منتظر شنیدن پیام آغاز سال نو و آهنگ شاد ویژه آغاز سال و شلیك توپ از شبكه‌های گوناگون سیما بودند، برای لحظاتی گمان کردند، مشكل فنی صداها را قطع کرده و گویندگان موفق به اعلام آغاز سال نشده‌اند، غافل از آن‌كه برای چندمین سال متوالی، مشمول بی‌سلیقگی برنامه‌ریزان لحظه تحویل سال شده و شادمانی لحظه آغاز سال را از دست دادند.
برنامه‌های سرگرم كننده سیما نیز در 9 روز گذشته، شاهد افت كیفیت به ویژه از حیث شادی و پراكندن روح امید و سرسبزی و آغاز سال نو بوده‌اند.
دكتر دادخواه، عضو هیأت علمی دانشگاه شهید چمران، با فرستادن یادداشتی به «تابناك» به همین موضوع اشاره نموده و می‌نویسد: «در تعطیلات عید نوروز و آغاز سال نو که گروه‌های بسیاری از مردم در خانه نشسته‌اند و بخشی از وقت خود را به دیدن برنامه‌های سیما می‌گذرانند، انتظار می‌رفت، برنامه‌ریزان و برنامه‌سازان رسانه ملی با پیش‌بینی و بهره گیری از تجربه‌های سال‌های گذشته، برنامه‌های شاد و فرح بخشی را برای جمعیت بینندگان، فراهم کنند، ولی افسوس که چنین نشد و پیش‌فرض‌های سیاست‌گذاران سیما و ملاحظات غیر موجه و نادرست برنامه‌سازان آن، سبب شد تا برنامه‌های نوروز 88 مانند برنامه‌های سراسر سال، فاقد روح شادی بخش و نشاط‌آور شود.»
این استاد دانشگاه در ادامه با برشمردن پیش‌فرض‌ها و ملاحظاتی كه چنین روندی را در رسانه ملی رقم زده است، هشدار می‌دهد: هزینه سنگین چنین کارهایی بنا بر این پیش‌فرض‌ها و ملاحظات نادرست، جز کاستن از شمار بینندگان سیما و افزودن بر شمار استفاده کنندگان از برنامه‌های ماهواره‌ای و در تقابل نشان دادن ارزش‌های انقلاب و اسلام با «شادی و شیرینی» چیز دیگری نیست.
وی آنگاه می‌پرسد: آیا به راستی فرزندان سیاست‌گذاران و برنامه‌سازان سیما، همین برنامه‌ها را نگاه می‌کنند؟ آیا سیاست گذاران و برنامه‌سازان سیما، این برنامه‌ها را از سر رفع تکلیف و ناچاری می‌سازند یا به محتوای آن اعتقاد نیز دارند؟
آیا ارزیابی علمی و نظرسنجی بی‌طرفانه‌ای درباره میزان تأثیرگذاری این برنامه‌ها، از سوی یک مؤسسه مستقل تاکنون انجام شده است؟
پاسخ به پرسش‌های بالا، می‌تواند تا اندازه‌ای مقدمه بررسی و خرده‌گیری سازنده از این رسانه را فراهم آورد و میزان پذیرش مردم از برنامه‌ها را بیشتر کند.
برچسب‌ها: چرا رسانه ملي در اين روزها شاد نيست؟
اشتراک در پست‌ها [Atom]